पायाभूत सुविधा देण्याचे काम पूर्ण

उपलब्ध आहे. आपल्याकडे अनेक वेळा तिची क्षमता कर्मचारी, प्रवासी संख्या, एकूण किमी पायाभूत सुविधा देण्याचे काम पूर्ण , त्यापैकी सात ठिकाणी राज्य परिवहन असते; पण त्यात नियोजनाचा पूर्णपणे ही आकडेवारी पाहिली तर लक्षात केले अशी भूमिका घेऊन जगतो. मंडळ, मुंबईमध्ये बेस्ट, पुणे-पिंपरी अभाव असतो. अगदी मुंबईच्या येईल त्या आकडेवारीत कसलाही त्यामुळे एसटीकडे आपण पायाभूत चिंचवणे महानगर परिवहन महामंडळ बेस्टसारख्या चांगल्या उपक्रमात लक्षणीय फरक झालेला नाही. सुविधांपेक्षा केवळ एक कल्याणकारी आणि १३ शहरांत महानगरपालिका मी साबोर होते तेव्हा आई बाबा आणे माझ्या कथा  होती कोही त्या इकाह मला येलेल्या अफान जोरह पहलेली मी अहलेला लोक कलावित कधीच गोटला पण मला ना नेहमी जास बाहक रहापाई की आता मी कोतरी हाजे त्या मिली पिक निकनेर आम्ही चौथे असे कुठे गेलोच नाही. मी त्यामुळे तसा फारसा देक आम्ही एकमेकाना नही देऊ शकलो. मला फिरवायाची प्रचंड आवड आहे म्हणजे आजवर मी अनेक ठिकाणी फिरले सगळे वेगळे होते. यावेळेस मी आणि प्रवासात तो काही आम्हाला जहे भारतात त्याचबरोबर इतर काही अदिती आई-बाबांना घेऊन गेलेलो. भेटला नाही. आमचं असं देशात कधी टिगासाठी तर कधी लहानपणी जिला आपल्याला काय झालं की थोडा तरी बर्फ दिसू नवयसोडत तर कधी मित्र- करायचेय हे देखील माहीत नसायचं देत. आई-बाबांना बरे वाटेल. मैत्रिणीसोबत. पण आपल्या आई- ती माझी धाकटी बहीण आम्हां तिघांना आम्ही ट्रेनमधून माऊंट बाबाना आपण बाहेरगावी फिरायला गाईड करत होती. आपण इथून पुढे पिलाटसला जात होतो, एका त्यावे असे मनापासून वाटत होतं. कसं जायचं, याची तिकिटे कुठे बोगद्यात आमची ट्रेन शिरली….. काही केल्या ते जमून येत नव्हत.. मिळेल वगैरे खूप माहिती तिच्याकडे जेव्हा ती बोगद्यातून बाहेर आली माझ्याबाबतीत हे खरं आणि मग अचानक एक दिवस मी होती. माझं मलाच आश्चर्य वाटत होते. तेव्हा पूर्ण वातावरण पांढरेशुभ्र होतं. ठरलं. मला नेहमीच माझ्या ठरवलं की आत काही झाले तरी नक्की ती पाच-सहा दिवसांची ट्रिप म्हणजे आई जोरात ओरडली, ‘ओह माय माणसांसोबत वेळ घालवायला खूप आई-बाबासोबत फिरायला जायचेच. आमच्यासाठी एक अनुभव होता. एक गॉड, इट्स स्नो…’ आणि आई-बाबा आवडते. कारण त्याने आपली नाती मग काय.. कमी होत नाहीत. सध्या — किंवा काही समस्या सोडवण्यासाठी मला शेतीचे ज्ञान काहीही नाही. शेतकरी आंदोलने आम्ही चर्चेत असलेली कर्जमाफी हीपण शहरवासीयांना काय करता येईल? माझ्यासारखे अनेक शहरवासीय शहरवासीयांनी समजून घेतली अशी तात्पुरती योजना आहे हे कटू सध्याचे केंद्रातील सरकार व वर्तमानपत्रांतून आणि पाहिजेत. सत्य आपण समजून घेतले पाहिजे. विविध राज्यांतील सरकारे, विशेषतः नियतकालिकांतून उपलब्ध होणाऱ्या महाराष्ट्रात आणि इतर राज्यांत विनाअट संपूर्ण कर्जमाफी आणि भाजप ज्या राज्यांत सत्तेवर आहे ती माहितीवर आपली मते व्यक्त करत होणाऱ्या शेतकऱ्यांच्या आत्महत्या हा शेतमालाला उत्पादन खर्चावर राज्य सरकारे, शहरातील मतदारांचा, असतात. एक अतिशय गंभीर प्रश्न आहे. आधारित हमीभाव या दोन महत्त्वाच्या म्हणजे त्यांच्या मतांचा विचार करून, शेतकऱ्यांच्या प्रश्नावर जे काही कर्जबाजारी, हताश झालेले शेतकरी मागण्या या आंदोलनात पुढे आल्या कृषीविषयक धोरणे राबवत आहेत वाचायला मिळाले आहे त्यावरून अशा आत्महत्या करत असतील तर ते आहेत. त्यासंबंधी बरीच अनुकूल असा आरोप शेतकऱ्यांच्या नेत्यांकडून, माझा असा पक्का समज झाला आहे फारच चिंताजनक आहे. पण आणि प्रतिकूल अशी मते प्रसिद्ध काही पत्रकारांकडून, काही शेती की शेतकऱ्यांच्या सगळ्या नाही तरी आजपर्यंत अशा आत्महत्यांचा झाली आहेत. शेतकऱ्यांच्या ज्या काही तज्ज्ञांकडून आणि काही राजकीय काही समस्यांवर रात्री मुक्कामाला येणारी एसटी असेल तरी ती त्या गावासाठी वरदानच असते. आणि आज आपल्या राज्यातील अशा एक रात्र केवळ मुक्कामाला एखाद्या दुर्गम गावात जाणाऱ्या एसटीची संख्या प्रचंड आहे. एक लाखाच्या आसपास कर्मचारी वर्ग, प्रतिदिनी सुमारे १७ हजार गाड्यांची वाहतूक, दिवसाला सरासरी ६ लाख प्रवाशांची वाहतूक असा प्रचंड मोठा विस्तार या महामंडळाचा आहे. पण तरीदेखील हेरस्ता तयार करताना कधी रस्ता नसतोच म्हणून हवा असतो, कधी तो असलेला रुंद प्रकल्पासाठी मंजूर केलेली रक्कम हा भागदेखील महत्त्वाचा असतो. करून सुधारायचा असतो, तर कधी पूर्णपणे नवीनच पर्याय तयार एखाद्या राष्ट्रीय महामार्गाला एका किमीसाठी १५-२० कोटी रुपये करायचा असतो. पण त्या प्रत्येक वेळी काही बाबींची तांत्रिक पूर्तता खर्च येत असेल तर त्याच वेळी ग्रामीण भागातील रस्त्याला महत्त्वाची असते. रस्ते बांधणी तज्ज्ञ शेखर गोखले सांगतात, एखाद कोटीपण दिले जात नसल्याचे गोखले नमूद करतात. अशा सर्वेक्षणात तेथील माती कशी आहे, ती पाणी धरून आहे. शेखर गोखले सांगतात की, या कामात तंत्रज्ञानाचा वापर ठेवते की सोडून देते, तेथील पुराची सर्वोच्च पातळी काय आहे हे वाढल्यामुळे पूर्वी जे काम शंभर मजूर करत असतील तेच काम सर्व पाहिले जाते. त्याचबरोबर एकूण मार्गावर किती ठिकाणी माती आता अगदी पंचवीस मजुरांमध्ये करता येते. आज तंत्राच्या उपसून मार्ग करायचा आहे आणि किती ठिकाणी मातीची गरज बाबतीत आपण जागतिक स्तराशी तुलना करू शकतो अशा सुविधा आहे हेदेखील पाहावे लागते. शक्यतो नवीन माती आणावी लागू आपल्याकडे आहेत. पण आपण कमी पडतो ते त्या बांधणीवरच्या नये असा प्रयत्न असतो. आजकाल बरेचसे सर्वेक्षण हे सॅटेलाइट सुपरव्हिजनमध्ये आणि रस्ता बांधून झाल्यानंतर त्याच्या प्रतिमांद्वारेदेखील केले जाते. मुंबई-नाशिक रस्त्याच्या रुंदीकरणात मेन्टेनन्समध्ये. रस्ता बांधणीचे काम जरी खासगी संस्था करत ही प्रक्रिया वापरण्यात आली होती.” तसेच बहुतांश ठिकाणी जिओ- असली तरी त्यावरील निरीक्षणाचे काम सरकारी यंत्रणाच करत टेक्निकल सर्वेक्षणाची गरज असते. नवी मुंबईतील ८.८ किमीच्या असतात. त्यामुळे तेथे गडबड होण्याची शक्यता असते. तसेच पाम बीच रोडसाठी तर हे करणे महत्त्वाचे असल्यामुळे ते त्यांनी बांधणीनंतर जर त्याची काळजी नीट घेतली नाही तरीदेखील केल्याचे ते सांगतात. खाजण जमीन जी पाणी धरून ठेवते, रस्त्याच्या गुणवत्तेत फरक पडत जाणार. पाणी हमखास साठणार त्यामुळे तेथे वेगळे तंत्रज्ञान वापरणे गरजेचे होते. अशा वेळी माती असेल तर कितीही चांगला रस्ता बांधला तरी तो खराबच होणार सुधारणा प्रक्रिया करावी लागते. त्यासाठी तेथे काही ठिकाणी असे ते सांगतात. चुनादेखील वापरला आहे. जेणेकरून माती पाणी फार पकडून काँक्रीटच्या रस्त्याची सुरुवात आपल्याकडे मुंबईत झाली. ठेवणार नाही. अन्यथा रस्ता आक्रसण्याचे प्रकार होऊ शकतात. जागतिक बँकेच्या कर्जातून ते काम अनेक जागतिक समृद्ध करण्याबरोबरच देशाचा तिच्याकडून आणखी भरपूर पदकांची किंवा ऑलिम्पिक पदक विजेत्या नावलौकिक कसा उंचावला जाईल व विजेतेपदांची अपेक्षा आहे. खेळाडूंवर मात करीत असतात. तशी यासाठी त्यांनी प्राधान्य दिले स्पर्धांमध्ये विशेषतः सुपर सीरिजमध्ये स्पर्धांमध्येही चांगल्या संधी मिळत विजेत्या सिंधूला अजून आंतरराष्ट्रीय अव्वल दर्जाचे यश मिळवीत असतात. आहेत. त्याचा उपयोग करीत करिअर स्तरावर भरपूर करिअर करायचे आहे. हे यश मिळविताना .

Leave a Comment